Autor: admin

(28.04.1929 – 8.05.2022)

8 maja 2022 r. zmarł Tadeusz, Henryk JÓZIŃSKI ps. „Szarota” „Iskra”. Strzelec 211 plutonu, I kompanii Batalionu „ŻUBR”.
Pochowany na Wojskowych Powązkach – A4 – 1- 4/ 5 – zob. biogram http://zubry1944.pl/tadeusz-henryk-jozinski-szarota/

Dwa dni przed 97 urodzinami, 18 marca br. zmarła plut. „Zora” – Lidia Wyleżyńska z d. Konarska.
W Powstaniu łączniczka. Następnie dowodziła drużyną tychże w Batalionie ‘Żubr”.
W relacji z 1989 r. napisała: „Od 1.08.1944 r. miałam przydział do 228 plutonu łączności przy dowództwie II Obwodu. 15.09.1944 zostałam odkomenderowana z centrali telefonicznej Obwodu do „Żubra”. Zbiórka łączniczek, przekazujące je pod moje dowództwo odbyła się w gmachu Straży Ogniowej, w hali skąd wyjeżdżały wozy straży. Kwaterę otrzymałam też w budynku straży – po prostu łóżko „Jagi”, [Czesława Sobczyńska. ps. Jaga], które nie było piętrowe jak pozostałe. Dostałam też rewolwer bębenkowy kaliber 9.”
Wieloletni członek władz, a ostatnio przewodnicząca  Stowarzyszeniu Środowiska Żołnierzy AK „Żywiciel” przy ul. Promyka.
Reprezentowała środowisko „Żywiciela”, w tym „Żubrów” podczas dorocznych obchodów na Boernerowie.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 marca 2022 r. Pochowana w grobie rodzinnym na Starych Powązkach – kw. 47, rz.1, grób 15.

Cześć Jej pamięci!,  R.I.P.

Zmarł „Żubr” Józef Sobczyński, ps. „Franek” (19.12.1925 – 1.03.2022) – III kompania.
Pochowany – Stare Powązki – kw.121, rz.3, gr.5-6

Tymi fotografiami początkujemy nowy dział – groby Żubrów.
Prezentować będziemy zdjęcia miejsc ostatniego spoczynku – najpierw na cmentarzach stołecznych.

http://zubry1944.pl/miejsca-spoczynku/

Drugie. Na pewno inne w każdym calu (ciekawsze?!)

W ostatni weekend stycznia wspięliśmy się na 3. piętro Reduty Bielańskiej. Zupełnie przypadkowo dowiedzieliśmy się, że w stolicy jest drugie Muzeum poświęcone sierpniowemu powstaniu.
Odróżnia je od stukilkudziesięcioosobowej instytucji przy Grzybowskiej nie tylko nazwa – Muzeum Pamięci Powstania Warszawskiego. To efekt autentycznej pasji! Bez etatów, budżetu, czy tłumu pracowników!
Tworzą je pasjonaci. Po pracy. Kosztem czasu wolnego, życia rodzinnego, towarzyskich spotkań.
W tym skarbcu – dosłownie, bo to skarbiec byłego banku, jak i dosłownie, gdyż…
Ponad 90% eksponatów to oryginały – prasa podziemna i powstańcza, meldunki, wnioski awansowe, uzbrojenie, umundurowanie, sztandary. Niedawno pozyskano autentyczną skrzynkę harcerskiej poczty.
Istotną część zbiorów stanowią nieznane dotąd fotografie z Powstania. Trwa ich notoryczna inwentaryzacja, bo ciągle pojawią się nowe.
Przyjęto zasadę – nie rozpraszamy zespołów. Artefakty tyczące jednego Powstańca eksponowane w są w całości – nie porozrzucane na tematyczne gabloty: oddzielne legitymacje. odrębnie odznaczenia, jeszcze gdzie indziej uzbrojenie.
Przykładowo – gablota poświęcona St. Sieradzkiemu „Świstowi” z „Zośki” , czy Janowi Kowalczykowi ps. Kieł (zob. u nas – Kowalczyk Elżbieta i Jan)
Miłośnicy broni na pewno zachwycą się widokiem (tak pożądanych przez insurgentów) PIAT-ów z całą skrzynką granatów i znienawidzonymi przez warszawian „krowami” „szafami”, czyli pociskami zapalającymi różnego kalibru – wraz z ramami.
Eksponaty zdobywane przeróżnie – zakup, darowizny bliskich (uzyskane nieraz po wieloletnich staraniach), okazje z bazarów „na Kole” lub „Olimpijce”. Dzięki prywatnym i służbowym kontaktom. A nawet wyciągane z kontenerów ze śmieciami, do których wyrzuciła je rodzina (sic!). Wspomagają nieliczni sponsorzy, jak np. fundacja PGNiG.
Placówka powstała w ramach Stowarzyszenia Grupa Historyczna „Zgrupowanie Radosław”. Nie jest to jednak jakieś „muzeum krzak”. Od 4 lat figuruje bowiem w ministerialnym wykazie pod numerem 721.
Członkowie Stowarzyszenia to nie tylko warszawianie z dziada pradziada oraz potomkowie Powstańców jak Tomasz Karasiński twórca Grupy i odpowiedzialny za Muzeum, czy też jego dyrektor  Bogdan Bednarczyk. Aktywnie działają nowi mieszkańcy stolicy – jak bydgoszczanin Piotr Żwirkowski.
Nie ma etatów, kilkudziesięciomilionowego budżetu, 136 pracowników! Dlatego zwiedzanie możliwe tylko po ustaleniu terminów.

Kontakt – https://sghradoslaw44.pl/muzeum
Adres: ul. Daniłowiczowska 18 B

Prezentujemy dwie kolejne relacje o masakrze boernerowskiej 2.08.1944 r.:
1. bezpośredniego obserwatora, który uszedł z życiem – ppor. Zdzisława Grunwalda „Zycha” – zob. tutaj oraz
2. st. strz. podchor. Jana Ogulewicza „Boya” – na podstawie przeżyć własnych oraz przekazów kolegów, w tym szczególnie strz. Macieja Bernhardta „Zdzicha”  – zob. tutaj