Biogramy

BRONISŁAW GŁODKIEWICZ, ps. „Czwartak” „Sławek”.

Ur. 3.09.1922 r. w majątku Stefangród na Wołyniu. Syn  Józefa i Haliny z d. Czarneckiej. Ojciec ziemianin i agronom,  matka prowadziła dom i wychowywała dwu synów –  Bronisława i Antoniego. Rodzina mieszkała w Tucholi, skąd w  1935 r. przenosi się do Bydgoszczy. Harcerz od 1936 r., a od 1  stycznia do września 1939 r. drużynowy 4 Bydgoskiej  Drużyny Harcerskiej im. J. Kilińskiego, przy Państwowym  Gimnazjum  Humanistycznym (od r. szkoln. 1937/38  Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Marszałka Edwarda  Rydza-Śmigłego nr 765). Po kampanii wrześniowej rodzina  wyjeżdża (ucieka?) do  Warszawy. W stolicy na tajnych  kompletach robi maturę. W  czasie okupacji mieszka przy ul. Koszykowej 17. Student  medycyny Szkoły Zaorskiego i tajnego Wydziału Medycznego  Uniwersytetu Warszawskiego.

Żołnierz AK – st. strzelec, dowódca sekcji w 239 plutonie, II  Kompanii „Starży”, batalion „Żubr”, II/XII Obwodu AK  „Żywiciel”. Poległ pod Boernerowem dnia 2 sierpnia 1944 r.

Ekshumowany przez PCK w listopadzie 1945 r. i pochowany na cmentarzu w Wawrzyszewie jako NN. Obecnie w kwaterze AK na tymże cmentarzu.

Odznaczony pośmiertnie w 1989 r. Krzyżem Zasługi dla ZHP z Rozetą i Mieczami.

Uczczony na dwu tablicach w Bydgoszczy: „Odeszli na wieczną wartę bydgoszczanie z Szarych Szeregów 1939 – 1945” – umieszczonej przy pomniku pamięci Szarych Szeregów, ul. Szarych Szeregów oraz „Harcerze bydgoscy polegli na polu chwały 1939 –1945”, umocowanej na 2. piętrze, w siedzibie Hufca Bydgoszcz – Miasto, przy ul. Dworcowej 56.

Jako GłAdkiewicz S. (to często spotykana w źródłach błędna pisownia nazwiska – A zamiast O) figuruje na tablicy pamiątkowej studentów zaginionych w czasie II wojny, wmurowanej w Domu Medyków przy ul Oczki 7 w Warszawie.

Razem z nim zginął brat cioteczny – Andrzej Korobowicz „Ryś”1, s. Władysława i Marii, Łucji Głodkiewicz. Pochowany również jako NN i też w kwaterze wawrzyszewskiej. (zob. 4. protokół ekshumacji– A. Korobowicz http://zubry1944.pl/index.php/boernerow/ekshumacje )

 

Ojciec Bronisława, por. rezerwy, Józef Głodkiewicz (ur.25.01.1892 w Warszawie –zm. 16.12.1952 r.  w Pittsburgh, Pensylwania USA) i brat Antoni, „Kret” (ur.11.30.1929 w Piszczku k. Tucholi – zm.13.05.1989 r. w Poznaniu) walczyli w Batalionie Pancernym „Golski”. Obaj wywiezieni do Stalagu X B – Sandbostel.

W Powstaniu walczyli również dwaj bracia stryjeczni Bronisława – Głodkiewicze: Władysław „Włodek” (ur.6.05.1923 w Warszawie – zm. 24.05.2000 r. w Oupeye, Belgia i tam pochowany) i Wojciech ( ur.4.07.1932 r. we Włochach k. Warszawy – zm. 08.08.1973 r., w Belgii; pochowany na cmentarzu w Ivoz-Ramet; grób nr 256. ). Siostra stryjeczna Zofia Głodkiewicz „Zojka” ( w źródłach często jako GłoTkiewicz) ur. 01.05.1920 w Warszawie – zmarła z ran 25.10.1944 r. w stalagu XI A Altengrabow i tam została pochowana; grób nr 311 nie zachował się. Wszyscy troje to dzieci Jana Głodkiewicza i 2. żony – Zofii Sawostiuk.

Trzeci brat stryjeczny to Stefan Głodkiewicz, „Dąbrowa” ( syn ww. Jana i 1. jego żony, Aleksandry Zieleniewskiej). Był w poczcie mjr. „Żubra” oraz w 239 plt. Dwukrotnie ranny –29 września 1944 r. przy ul. Gdańskiej 2 oraz dzień później w gmachu Centralnego Ośrodka Szkolenia Pożarniczego. Ur. 21.04.1913 r. w Mińsku Litewskim, zmarł 24.03.1984 r. w Warszawie.

Wraz z żoną Krystyną, łączniczką w Powstaniu, spoczął na Cmentarzu Bródnowskim w kwaterze 64C, rząd 6, grób 22.

 

Oprac. Janusz Tryliński  na podstawie:

    1. Akt urodzenia – USC Warszawa nr I/2/468/1925
    2. Badmajew P. Historia żoliborskiego powstańca, Warszawa 2008
    3. Jan, Bohdan Gliński,Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów – ofiar drugiej wojny światowej. T. 3, Wrocław 2003
    4. Grunwald Zdz. „Zych”, „Żubry” na Żoliborzu. Wspomnienia żołnierzy Powstania Warszawskiego, Warszawa 1993
    5. Hojan Mieczysław, Harcerstwo w Bydgoszczy 1917-1992.  Związek Harcerstwa Polskiego. Komenda Hufca Bydgoszcz-Miasto. Prace Komisji Historii nr 6, Bydgoszcz 1992
    6. Jasiński Grzegorz, Żoliborz 1944. Dzieje militarne II Obwodu Okręgu Warszawa AK w Powstaniu Warszawskim. Wyd. II, Pruszków 2009
    7. Michalski Leszek, Dzieje „Błękitnej Czwórki” 4 BDH im. Jana Kilińskiego, Prace Komisji Historii – Związek Harcerstwa Polskiego. Komenda Hufca Bydgoszcz – Miasto; nr 3, Bydgoszcz 1989
    8. Podlewski St., Rapsodia Żoliborska, Warszawa 1979
    9. Szare Szeregi. Harcerze 1939-1945. T. 3, Lista poległych i zmarłych  Warszawa 1988
    10. Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, t.1 Warszawa 2005, t.5 Warszawa 2002
    11.   Władyszewski Feliks,  Harcerze bydgoscy polegli na polu chwały 1939-1945.  Prace Komisji Historii – Związek Harcerstwa Polskiego. Komenda Hufca Bydgoszcz – Miasto; nr 5. Bydgoszcz 1991
    12. Wspomnienia i informacje rodziny – w posiadaniu autora – Janusza Trylińskiego, syna Haliny z d. Głodkiewicz, siostry ww.

1) Andrzej Korobowicz “Ryś” i Bronisław Głodkiewicz zawsze “trzymali się razem”. Być może to spowodowało, że w literaturze i wykazach “Żubrów” (opracowanych w większości na podstawie wspomnień) występuje nazwisko ANDRZEJ Głodkiewicz ps. “Ryś”. To oczywista pomyłka!

Podobnie zresztą jak i utworzenie osoby SŁAWOMIRA Głodkiewicza!  Bronisław Głodkiewicz, nie używał imienia Bronisław, a powszechnie i w domu, i wśród przyjaciół, znajomych znany był jako Sławek. W ten sposób powstała następna postać – SŁAWOMIR Głodkiewicz. Ten błąd utwierdza umieszczenie na “Murze pamięci” w Muzeum Powstania Warszawskiego obu wyżej wymienionych nazwisk. Należy podkreślić – nigdy nie istnieli, ani Andrzej Głodkiewicz, ani Sławomir Głodkiewicz. A przynajmniej tacy nie walczyli w batalionie “Żubr”, w II Obwodzie AK “Żywiciel”.